پرخاشگری کودکان یکی از اختلالات رفتاری کودکان است که اغلب به مسئله‌ای مهم و نگران کننده‌ای برای والدین تبدیل می‌شود. کودک پرخاشگر شاید از لحاظ ظاهری با همه‌ی کودکان دیگر مدرسه تفاوت خاصی نداشته باشد ولی تهدید کردن، هل دادن، لگد زدن و کتک کاری با همشاگردی‌ها باعث می‌شود حداقل هفته‌ای یک بار پدر و مادرش مجبور شوند به مدرسه بروند و شکایت معلمان و همشاگردی‌ها را بشنوند.
کودک پرخاشگر حتی می‌تواند منجر به آسیب به همشاگردی‌ها شود. پرخاشگری کودکان هم در پسران و هم در دختران مشاهده می‌شود، اگرچه در دختران نسبت به پسران این پرخاشگری کمتر فیزیکی است و با آسیب جسمانی کمتری همراه است.
امّا در هر حال جدای از آسیب‌های اخلاقی و اجتماعی دیگری که خشونت برای او به همراه می‌آورد، اغلب پرخاشگری کودکان باعث حذف آن‌ها از جمع می‌شود که این امر نیز مسائل اجتماعی دیگری نیز به دنبال خواهد داشت.
در ادامه این مقاله از سایت بازی فکری و کتاب تخصصی کودکان و نوجوانان ذهن برتر می خواهیم به بررسی علت های پرخاشگری در کودکان بپردازیم. با ما همراه باشید.
دلایل پرخاشگری کودکان چیست؟
خشونت کودک بستگی به عوامل زیادی دارد و صرفاٌ نمی‌تواند تقصیر اصلی این مشکل را متوجه یک عامل کرد. عوامل ارثی، محیطی و زیست شناختی و نیز عوامل هورمونی تأثیرات پیچیده‌ای دارند که هر کدام می‌تواند منجر به بروز رفتارهای پرخاشگرانه شوند. امّا در این میان خانواده می‌تواند با نقش مؤثر خود، موجبات آرامش و کنترل خشم و یا تشدید خشونت کودک شود.
یکی از عوامل مهم بروز خشونت در کودکان الگوسازی است. کودکان تمایل دارند از افرادی که دوستشان دارند الگوبرداری رفتاری کنند. به همین علت در سنین خردسالی از پدر یا مادر و در سنین بالاتر از هنرپیشه‌های تلویزیون و یا امثال آن‌ها الگو می‌گیرند و طبیعی است که الگوهای خشن ، کودک را به تقلید خشونت دعوت می‌کند.
فراموش نکنید نحوه‌ی صحبت و رفتار والدین با یکدیگر آینه‌ی تمام نمای رفتارهای کودک شماست.
استفاده‌ی نابجا و نامناسب از تشویق و تنبیه نیز از عواملی است که موجب تقویت خشم و پرخاشگری کودک می‌شود. در این میان خوشحالی و خندیدن والدین پس از مشاهده‌ی کوچک‌ترین جرقه‌های خشونت در کودک پاداشی برای ادامه و تقویت آن محسوب می‌شود.
هیچ گاه در اتاق کودک تلویزیون نگذارید و زمان تماشای برنامه‌های تلویزیونی را کاهش دهید، زیرا تلویزیون جدای از اثرات ذهنی که بر کودک دارد او را از برنامه‌هایی مانند ورزش، کتاب خواندن و.. باز می‌دارد و تفکر خلاق را محدود می‌کند.