چگونه ترس کودکان از حیوانات را از بین ببریم؟

ترس کودکان از حیوانات چرا و چگونه بوجود می آید؟ چرا بعضی از کودکان ترس از حیوانات دارند؟ بعضی از کودکان از ابتدا حیوانات را دوست دارند، اما برخی دیگر، از حیوانات می‌ترسند. کودک در دو تا سه سالگی متوجه می‌شود که بعضی از حیوانات خطرناک هستند، اما برای تشخیص انواع خطرناک دانش کافی ندارد، پس به دنبال این وضعیت در نزدیک‌شدن به آن‌ها احتیاط می‌کند.

اگر تجربه بدی از نزدیکی به حیوانات برای کودک پیش نیاید، این احتیاط تا سن پنج یا شش سالگی برطرف می‌شود، اما در غیر این صورت، ترسی دائمی در او شکل می گیرد.
دورکردن کودک از حیواناتی نظیر مار، موش و یا حیوانات بزرگ عقلانی است، اما درمورد حیوانات خانگی و اهلی بهتر است کودک را از آن‌ها دور نکنیم. برای کاهش ترس فرزندتان راه‌های بسیاری وجود دارد که در این مقاله از سایت بازی فکری و کتاب کودکان و نوجوانان ذهن برتر به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

در ابتدا بهتر است ترس کودکان از حیوانات را نادیده بگیرید. به جای هرگونه صحبت، با رفتار خود نشان دهید که از حیوانات نمی‌ترسید. وقتی با هم به یک سگ نزدیک می‌شوید، منتظر واکنش کودک نباشید.

بلکه بی‌توجه به او، سگ را نوازش کنید. کودک را مجبور به تقلید از رفتار خود نکنید، بلکه به عنوان الگویی مثبت، رفتار با حیوانات اهلی را به او بیاموزید.

تا حد امکان، جزییات ترس کودک را کشف کنید. او ممکن است از این‌که گربه صورتش را پنجول بکشد و یا سگ گازش بگیرد، بترسد.

ابتدا نظر خودتان را در مورد حیوانی که کودک از آن می‌ترسد، بیان کرده، سپس با استفاده از شکل‌های کتاب‌ها و مجله‌ها سرصحبت را با کودک باز کنید. در مورد طرز ایستادن و نشستن و رفتار حیوانی که حالت دوستانه‌ای دارد با او صحبت کنید. عکس‌ها را در همه‌جای خانه پخش کنید تا کودک هر وقت خواست، نگاهی به آن‌ها بیندازد.

داستان‌هایی را درباره این حیوان برای کودک بخوانید. مراقب باشید این داستان‌ها ترسناک نباشند. برای افزایش معلومات کودک، مقاله یا کتاب‌های غیرداستانی نیز برایش بخوانید. در مورد خطرات این حیوان اطلاعات صحیحی در اختیارش قرار دهید.

برای کودکی که از سگ می‌ترسد بسیار ارزشمند است که بداند وقتی سگی دمش را تکان می‌دهد، عوعو می‌کند و گوش‌هایش را پایین می‌اندازد، حالت دوستانه‌ای دارد یا حتی ممکن است از او ترسیده باشد.

بهتر است این فیلم‌ها درباره ماجراهای یک فرد با حیوانش باشند، که به ویژه وقتی مؤثرتر هستند که هنرپیشه نقش اول آن‌ها، یک کودک باشد.

کودک را به نزدیک‌شدن به حیوانی که از آن می‌ترسد، مجبور نکنید. بهتر است بگذارید کودکان دیگر را در کنار حیوانات تماشا کند. ابتدا، با هم، از داخل خانه حیوان را تماشا کنید؛ سپس از خانه خارج شوید، ولی فاصله‌ای مطمئن را حفظ کنید.

کم‌کم فاصله را کم کنید؛ اما مراقب احساس امنیت در کودک باشید. صبور باشید. حتی ممکن است چند قدم نزدیک‌شدن به حیوان به چندین روز تمرین نیاز داشته باشد.

درحالی که کودکتان کمی دورتر ایستاده است (ترجیحاً کنار یک دوست) به حیوان نزدیک شوید و با صدای بلند، رفتار خود را برای کودک توضیح دهید: «ببین، دارم دستم رو برای سگ دراز می‌کنم تا دستم رو بو بکشه. حالا دارم پشت گوش‌هایش رو می‌خارانم. می‌بینی چه‌جوری دمش رو تکون می‌ده؟ انگار دوست داره کسی نازش کنه.»

در داخل خانه درباره نحوه رفتارتان با حیوان صحبت کنید. نقش آن حیوان را بازی کنید تا کودک بتواند نزدیک‌شدن به حیوان را با شما تمرین کند. برای مثال، اگر نقش یک سگ را ایفا می‌کنید: عوعو کنید، دمتان را تکان دهید (!) و دست یا پای کودک را بو بکشید.

در همین حال، از قول سگ بگویید: «ببین، من دارم دمم رو تکون می‌دم چون می‌خوام باهات دوست بشم؛ اما چون یک‌کم ازت می‌ترسم، دارم تو رو بو می‌کنم.» برای بامزه‌شدن بازی، بهتر است پس از شما کودک نقش سگ را بازی کند.

بکوشید کوچک‌ترین و آرام‌ترین حیوان را برای مرحله اول انتخاب کنید. درحالی‌که دست کودک را گرفته‌اید، به آرامی به طرف حیوان پیش روید و او را تحسین کنید. به کودک یادآوری کنید تا تنفس خود را کنترل کند.

1- به کودک بیاموزید با خودش حرف بزند. برای مثال، با خود بگوید: «من حالم خوبه، اصلاً نمی‌ترسم. این سگه خیلی بامزه است.»
2- در هنگام نزدیک‌شدن به حیوان از کودک بخواهید میزان ترسش را بیان کند. هر قدم که به حیوان نزدیک‌تر می‌شوید، مکث کرده و میزان ترس کودک را بپرسید. کودک، برای بیان ترس خود، از اعداد یک تا ده استفاده می‌کند.

اگر این عدد به ده نزدیک بود، کمی صبر کنید. پس از یک دقیقه دوباره بپرسید. اگر درجه ترس پایین آمد، به حرکت خود ادامه دهید. می‌توانید برای ایجاد حس امنیت، دو قدم به جلو بردارید و سپس یک قدم به عقب برگردید تا به تدریج، به فاصله‌ای برسید که بتوانید حیوان را لمس کنید.

بکوشید موقعیت‌های بیشتری را برای رویارویی کودک با حیوانی که از آن می‌ترسد، ایجاد کنید.
1- زمان بیشتری با حیوان بازی کنید. بزرگ‌ترین موفقیت برای کودک، لمس حیوان است. راه درست این کار را به او بیاموزید. اگر حیوان اهلی باشد او به زودی روش کار را فرا می‌گیرد.

اگر احساس می‌کنید که ترس کودک کاهش یافته است، کم‌کم از او دور شوید و همین‌طور او را به نوازش حیوان تشویق کنید. بگذارید فاصله را کودک تعیین کند و برای دورترشدن، از او اجازه بگیرید.
2- پس از کسب موفقیت در مرحله قبل، می‌توانید یک حیوان بزرگ‌تر از همان نوع را انتخاب کنید. (برای مثال اگر در حالت قبلی با یک توله سگ تمرین می‌کردید، حالا یک سگ بالغ را انتخاب کنید.)
3- به کودک بیاموزید چه‌طور با حیوانات غریبه برخورد کند. علائمی را که حیوان برای ابراز دوستی یا دشمنی و عصبانیت به کار می‌برد، به کودک بیاموزید. برای مثال، دم تکان‌دادن سگ نشانه دوستی است؛ اما اگر در حال نشان‌دادن دندان‌هایش پارس می‌کند، بهتر است در آن هنگام از او فاصله گرفت.

در صورتی که کودک بر ترسش غلبه کرده بود و خانواده نیز با آوردن یک حیوان به خانه موافق بود، درباره چگونگی آن به بحث و گفت‌وگو بپردازید. قبل از هر چیز با دوستان یا خانواده‌های دیگری که چنین حیوانی را نگاه می‌دارند، ملاقاتی داشته باشید.

مطمئن شوید که ترس کودک آن‌قدر کم شده است که آوردن حیوان خانگی تجربه ناخوشایندی برای او نمی‌باشد. امکانات خود را برای این کار به دقت در نظر بگیرید.

چگونه بر ترس کودکان غلبه کنیم؟