اونو ماین کرفت / uno minecraft: یک بازی کارتی جذاب و سرگرم کننده برای دورهمی های گروهی

بازی فکری اونو ماینکرفت فرزند اونو و ماینکرفت است. Uno در زبان های ایتالیایی و اسپانیایی به معنای یک می باشد که در بازی دسته جمعی اونو نیز هدف بازی رسیدن به تک کارت و در نهایت استفاده از آن کارت و برنده شدن می باشد.

بازی دسته جمعی اونو در سال ۱۹۷۱ با ایده شخصی به نام Merle Robbins یک پیرایشگر اهل اوهایو خلق شد.Merle که علاقه زیادی به بازی های کارتی داشته است این ایده را با خانواده خود به اشتراک می گذارد و این باعث می شود تا آنها بعد از بازی های پیاپی با دوستان و اقوام به این نتیجه برسند که سرمایه ای ۸ هزار دلاری را جمع آوری کرده و ۵۰۰۰ دست از بازی دسته جمعی اونو را به تولید برسانند.

در آغاز Merle Robbins شروع به فروش بازی کارتی “اونو” در محل پیرایشگاه خود می نماید و بعد از آن ، تعدادی از بازی ها را به فروشگاه های محلی به فروش می رساند که این فروشگاه ها نیز به راحتی این تعداد را به فروش می رسانند. پس از گذشتن چندی از فروش بازی ، آقای رابینز حق انتشار بازی را به آقای رابرت تزاک یکی از هواداران سرسخت “بازی دسته جمعی اونو” با قیمت ۵۰/۰۰۰ دلار ۱۰ سنت به ازای هر فروش می سپارد . اونو آرام آرام پس از این ماجرا به یک بازی جهانی تبدیل می شود.

اجزاء بازی

• 19 تا کارت آبی (0 تا 9) / 19 تا کارت سبز (0 تا 9)
• 19 تا کارت قرمز (0 تا 9) / 19 تا کارت زرد (0 تا 9)
• 8 تا کارت “2 ” (“دوتا کارت بکِش!”) (در 4 رنگ آبی، سبز، قرمز و زرد)
• 8 تا کارت “معکوس” (در 4 رنگ آبی، سبز، قرمز و زرد)
• 8 تا کارت “پَرش” (در 4 رنگ آبی، سبز، قرمز و زرد)
• 4 تا کارت “آزاد” / 4 تا کارت “4 ” (“چهارتا کارت بکِش!”) / 4 تا کارت “مُزاحم” (“دردسر” / “ماب”)
• کارت “کریپر”(“سه تا کارت بکِش!”)

هدف بازی

پیش از رُقبا، از شرّ همه‌ی کارت‌هاتون خلاص بشین و به اِزای کارت‌های باقی‌مونده در دستِ رُقبا، امتیاز بگیرین؛ امتیازاتِ هر دور رو ثبت و با امتیازاتِ دور (دورهای) قبل جمع کنین؛ بازیکنی که زودتر از دیگران به امتیاز 500 برسه، بازی رو می‌بَره!

آماده‌سازی

1.  هر بازیکن 1 کارت می‌کشه؛ بازیکنی که بزرگ‌ترین کارت رو کشیده (“کارت‌های عملیاتی” رو “صفر” در نظر بگیرین)، “حاکم” (“کارت‌پخش‌کُن”) می‌شه.
2.  حاکم، کارت‌ها رو بُر می‌زنه و به هر بازیکن 7 تا کارت می‌ده.
3. کارت‌های باقی‌مونده رو “به‌پُشت” وسط محوطه‌ی بازی بذارین و یک “ستون کارت‌کِشی” تشکیل بدین.
4. کارت بالاییِ ستون کارت‌کِشی رو برگردونین و “ستون کارت‌های سوخته” رو -در کنار ستون کارت‌کِشی- تشکیل بدین. نکته: برای این که بدونین اگه اوّلین کارتِ “رو-شده”تون، یک کارت عملیاتی بود، چی‌کار باید بکنین، بخش “کارت‌های عملیاتی” رو ببینین!

بازی

بازیکنِ سمت چپِ “حاکم”، بازی رو شروع می‌کنه.
در نوبت‌تون، باید یکی از کارت‌های دست‌تون رو -با توجه به عدد، رنگ یا نشانه‌ش- با کارت بالاییِ ستون کارت‌های سوخته همراه کنین و بذارین روی ستون کارت‌های سوخته (نشانه‌ها، مربوط به کارت‌های عملیاتی هستن؛ بخش “کارت‌های عملیاتی” رو ببینین).
مثلاً: اگه کارت بالاییِ ستون کارت‌های سوخته، کارت “آبی – 7” باشه، بازیکن باید یک کارت “آبی” (با هر عددی) یا یک کارت “7” (با هر رنگی) “رو” کنه و بذاره روی کارت “آبی – 7”. البته بازیکن می‌تونه یک کارت آزاد هم بازی کنه (قسمت “کارت‌های عملیاتی” رو ببینین).
اگه کارتی نداشته باشین که با کارت بالاییِ ستون کارت‌های سوخته هم‌خوانی داشته باشه، باید یک کارت از ستون کارت‌کِشی بکِشین! اگه کارتی که می‌کِشین، قابلیتِ بازی شدن داشته باشه، می‌تونین بلافاصله بازی‌ش کنین -و بذارینِ‌ش روی ستون کارت‌های سوخته! در غیر این صورت، نوبت به بازیکن بعدی می‌رسه.
کارت بازی کردن اجباری نیست و می‌تونین در نوبت‌تون هیچ کارتی بازی نکنین! اگه همچین تصمیمی بگیرین، باز هم باید یک کارت از ستون کارت‌کِشی بکِشین! اگه کارتی که می‌کِشین، قابلیتِ بازی شدن داشته باشه، می‌تونین بلافاصله بازی‌ش کنین ولی دیگه نمی‌تونین یکی از کارت‌هایی رو که از قبل تو دست‌تون بوده، بازی کنین!

کارت‌های عملیاتی

کارت 2 (دوتا کارت بکِش!)
اگه این کارت رو بازی کنین، نفرِ بعد از شما باید 2 تا کارت از ستون کارت‌کِشی بکِشه و هیچ کارتی هم نمی‌تونه بازی کنه! این کارت رو فقط می‌شه روی یک کارت هم‌رنگ یا روی یک “2 ”ی دیگه بازی کرد! اگه در ابتدای بازی -به عنوان کارت اوّل- “رو” بشه، باز هم همین قانون براش اِعمال می‌شه (یعنی نفرِ سمت چپِ حاکم باید 2 تا کارت بکِشه و…).
کارت معکوس
اگه این کارت رو بازی کنین، جهتِ بازی برعکس می‌شه (اگه تاحالا ساعت‌گرد بوده، پادساعت‌گرد می‌شه و برعکس). این کارت رو فقط می‌شه روی یک کارت هم‌رنگ یا روی یک “معکوس” دیگه بازی کرد! اگه در ابتدای بازی -به عنوان کارت اوّل- “رو” بشه، حاکم اوّلین نوبت رو بازی می‌کنه و بعدش نوبت به نفرِ سمت راستِش می‌رسه (به‌جای نفرِ سمت چپِش).

کارت پَرش

اگه این کارت رو بازی کنین، نفرِ بعد از شما، نوبت بازی‌ش رو از دست می‌ده! این کارت رو فقط می‌شه روی یک کارت هم‌رنگ یا روی یک “پَرش” دیگه بازی کرد! اگه در ابتدای بازی -به عنوان کارت اوّل- “رو” بشه، نفرِ سمت چپِ حاکم، نوبتِش رو از دست می‌ده و نفرِ سمت چپِ بازیکنی که نوبتِش رو از دست داده، بازی رو ادامه می‌ده.

کارت آزاد

اگه این کارت رو بازی کنین، می‌تونین رنگِ کارتی رو که نفرِ بعدی باید بازی کنه، تعیین کنین (هر رنگی رو که بخواین، می‌تونین انتخاب کنین). این کارت رو حتی اگه کارت‌های قابل بازی کردنِ دیگه‌ای هم تو دست‌تون داشته باشین، می‌تونین بازی کنین. اگه در ابتدای بازی -به عنوان کارت اوّل- “رو” بشه، نفر سمت چپِ حاکم، تعیین می‌کنه که بازی با چه رنگی باید ادامه پیدا کنه.

پایان بازی

بعد از محاسبه‌ی امتیازات، اگه هنوز کسی به امتیاز 500 نرسیده باشه، کارت‌ها رو بُر می‌زنین و دور بعدی بازی رو شروع می‌کنین…

پیروزی

بازیکنی که زودتر از دیگران به امتیاز 500 برسه، بازی رو می‌بَره!

یک روش پیشنهادی برای امتیازشماری و پیروزی
یه روش دیگه برای امتیازشماری اینه که در پایان هر دور، امتیازات (امتیازات منفی) هر بازیکن برای خودش محاسبه بشه؛ هر وقت که یکی از بازیکن‌ها به امتیاز 500 (500-) رسید، بازیکنی که کم‌ترین امتیاز (امتیاز منفی) رو داشته باشه، برنده‌ی بازیه!