آیا به نظر می آید کودکان شما صحبت هایتان را نمی شنوند؟ اگر این طور است، به خاطر ضعف شنوایی آنها نیست، بلکه نشانه ی بی توجهی آنها به حرف های شما است. آنها تا هنگامی که صدایتان به حدی بلند شود که احساس کنند خیلی جدی هستید به این کار ادامه می دهند.
رفع این مشکل دو جزء ضروری را می طلبد: والدین باید چیزی را بگویند که هدفی از آن دارند و سپس آن مطالب را جدی بگیرند. پس کلمات خود را با دقت انتخاب کنید، سپس آنها را با صداقت و محکم به کودکان انتقال دهید. کودک شما به زودی یاد خواهد گرفت که در اولین لحظه ای که شروع به صحبت می کنید، به شما گوش فرادهد. برای نیل به این منظور به نکات زیر توجه کنید.
راه کارهایی برای صحبت کردن با کودکان
1-از آنجایی که حواس کودکان به راحتی پرت می شود، اطمینان حاصل کنید که هنگام صحبت کردن، به شما نگاه می کنند. شاید این مهم ترین عامل در پیروی کودک از دستورات یا گوش دادن به شما باشد. نشان دهید که منظور شما از تلاقی نگاه چیست. این روش را از طریق یک بازی به کودک بیاموزید: چند متر دورتر از هم بنشینید و به چشم های هم نگاه کنید، هر کس زودتر به اطراف نگاه کند، بازنده است.
اگر کودکتان از نگاه کردن به چشمان شما می ترسد یا احساس راحتی نمی کند، به او بیاموزید تا به دهان یا تمام صورت شما نگاه کند.
گاهی برای جلب توجه یک کودک لازم است تماس جسمی با او داشته باشید. به آرامی دستتان را روی شانه اش بگذارید یا در صورت لزوم، دو تا دستتان را روی شانه هایش قرار دهید و با ملایمت صورتش را به طرف خود نگه دارید. فقط گاهی از این روش استفاده کنید و بکوشید به استفاده از آن عادت نکنید. برای کودکان بزرگتر هر چیزی بیش از یک اشاره ی کوچک با دست بر شانه اش، ممکن است به جای جلب توجه، به یک رویارویی بدون ثمر بینجامد.
وقتی کودک هنگام صحبت کردن به شما نگاه می کند، برای این کار او را تشویق کنید و بگذارید بداند که از او راضی هستید. بعدها در صورتی که علاوه بر نگاه کردن به شما، از دستورات نیز پیروی کرد، او را تحسین کنید.